This store requires javascript to be enabled for some features to work correctly.

Nofel newydd Rhian Cadwaladr

Nofel newydd Rhian Cadwaladr

Pan oedd Rhian yn un ar ddeg oed, nododd mewn tasg gwaith cartref ei bwriad i ysgrifennu saith o nofelau. Mae hi eisoes wedi cyhoeddi pedair, a Gwaddol yw ei phumed.

Hanes pythefnos dyngedfennol ym mywyd tair cenhedlaeth o un teulu ydi Gwaddol, ac mae’n taflu golwg ar berthynas mam a merch, galar a chariad.

Mae Myfi yn dathlu ei phen blwydd yn 80. Er ei bod wedi byw bywyd llawn a gweithgar mae hi’n dechrau teimlo’i hoed, ac mae’r rhan fwyaf o’i chyfeillion bore oes wedi marw. Sut all hi i ddod i delerau â hen gyfrinach sydd wedi bod yn gysgod drosti ers dros hanner canrif?

Delyth yw merch Myfi, sy’n dal i alaru yn dilyn marwolaeth sydyn ei gŵr ddwy flynedd ynghynt. Yn ogystal â cheisio talu’r dyledion adawodd Medwyn ar ei ôl, mae hi’n teimlo fel y llenwad yn y frechdan wrth geisio edrych ar ôl ei mam a’i merch ugain oed, Anna, sy’n mynnu tynnu’n groes i’w mam. Brawd Delyth ydi Robin, a fo ydi ffefryn amlwg Myfi. Mae’n ceisio trefnu parti pen-blwydd syrpréis i’w fam, ond mae’n ei chael yn anodd cadw’i wraig, Julie, a’i chwaer yn hapus.

Mae Gwaddol yn edrych ar y gwead cymhleth sy’n dal teulu ynghyd – y cystadlu a’r cenfigen, y dyletswydd a’r cariad – a sut mae hyn yn gallu newid wrth i’r to hŷn heneiddio a’r ieuenctid droi yn oedolion.

Yn ôl Rhian Cadwaladr: 

“Er bod y nofel yn delio â themâu difrifol mae yma gryn dipyn o hiwmor hefyd. Rydw i wedi trïo plethu’r llon a’r lleddf a chreu darlun  o fywyd go iawn sydd, gobeithio, yn gredadwy. Yn sicr mae’r cymeriadau yn fyw yn fy meddwl i. Dwi wedi mwynhau eu creu nhw – nid yn unig y prif gymeriadau ond y cymeriadau ymylol, y cameos bach lliwgar fel Tez Tatŵs a Beti Coesa Cowboi.”

Er mai hon yw ei phumed nofel, tydi disgwyl am yr ymateb cyntaf i’r llyfr ddim yn mynd yn haws, yn ôl Rhian: 

“Mae cyflwyno’r cymeriadau i’r darllenwyr yn deimlad od a phryderus – os rywbeth mae’n mynd yn waeth efo pob nofel gan ’mod i ofn eu siomi, ac er bod hyn yn mynd i swnio’n hollol boncyrs, dwi ofn gadael fy nghymeriadau i lawr!”